Pomiędzy kontrolą a zaufaniem

Jakiś czas temu wspominałem o mych planach działalności prezentatorskiej. Akcja sprzedawania własnych osiągnięć poszła wyjątkowo dobrze i wręcz nie mogę opędzić się od zaproszeń na różne konferencje, sympozja czy firmowe prezentacje. Skąd tylko brać czas na to wszystko?

W większości opowiadam ludziom jak zorganizować w firmie tak zwany wewnętrzny system kontroli. My musieliśmy to zrobić, bo moja firma jest notowana na amerykańskiej giełdzie, a tam dwai panowie senatorowie (Sarbanes i Oxley) wpadli na pomysł, aby coś takiego wymagać od wszystkich firm. Ta ich zachcianka, która kosztuje firmy grube miliony, znana jest pod nazwą Sarbanes&Oxley Act, lub krótko SOX. A że Unia Europejska też postanowiła pójść śladem Amerykanów masterkując bardzo kiepsko tak zwany Euro-SOX, więc niepokój w Europie jest spory i stąd to zainteresowanie wewnętrznymi systemami kontroli. Ludziska chcą wiedzieć co ich czeka i chłoną moje Sox-owe opowieści.

Już mi się nie chce gadać o tym SOX-ie. Na dodatek myślałem, że jak raz zrobię slajdy to będę ich używał przy każdej okazji. A tu trzeba na każdą konferencję przygotować nowe slajdy. Niby temat ten sam, ale raz mam mówić o doświadczeniach z wdrożeniem, inny raz o korzyściach z niego wynikających, albo o czymś tam jeszcze. Na dodatek mój Fan-Club - to ludzie którzy w firmach nie mają chyba nic do roboty, bo chodzą na wszystkie konferencje - odwiedza mnie na każdej imprezie i nie mogę im opowiadać za każdym razem tego samego.

Kiedy wiec niedawno zaprzyjaźniona firma zaproponowała mi odczyt na dowolny temat nie zwlekałem ani chwili. Postanowiłem przedstawić ten wewnętrzny system kontroli z nieco innej pozycji i powrócić do bardzo ważnej i niestety już nieco zapomnianej wartości jaką jest zaufanie. Otóż w czasach powszechnego kontrolowania wszystkich i wszystkiego o zaufaniu mówi się rzadko. Jeżeli powiesz surowemu audytorowi, że Twoją kontrolą w danym zakresie jest zaufanie to masz od razu strasznie ujemną krechę jak stąd do nieba.

Czy jednak naprawdę można kontrolować wszystko? Pomijając już olbrzymie koszta takiej totalnej kontroli sadzę, że jest to po prostu niemożliwe. Obserwując rozwój w naszej firmie stwierdzam, że te kontrole, które w ostatnich latach wdrożyliśmy, wcale nie poprawiły naszej sytuacji. To znaczy pozornie mamy przejrzystość wszystkich ważnych procesów i czynności, ale tak naprawdę sytuacja wcale nie jest lepsza niż była. Obawiam się, że punktowo nawet może być grosza niż przedtem. Kontrole niestety zwalniają ludzi z odpowiedzialności jaką są moralnie obarczeni, jeżeli im ufasz.

Sadze, ze bez zaufania nasze życie prywatne jak i również firmowe jest absolutnie niemozliwe. Zaufanie to podstawa wszelkiej działalności. Nawet najlepszy system kontroli nie jest w stanie zastąpić zaufania. Zarządzanie poprzez zaufanie jest bardzo wydajne i przy umiejętnym stosowanie szalenie skuteczne.

To wcale nie znaczy, że rozsądne jest ufać wszystkim i w każdej sytuacji. Taką postawę nazwałbym raczej naiwnością. Zaufanie funkcjonuje tylko wtedy, gdy mamy dobrze sprecyzowaną strategię obdarzania zaufaniem i wypowiadania nieufności.

W takim tez sensie przygotowałem slajdy tudzież mowę i ruszyłem na imprezę. Pełen zaufania do organizatora, że ten zadba o godziwe lokum na tych kilka godzin. Firma zaprosiła nas do poniemieckiego, wysokiego na wiele pieter bunkra, którego od wojny jeszcze nie udało się zburzyć. To nietypowa lokacja, ale - pomyślałem - może pasuje do firmy zajmującej się bezpieczeństwem.

Jak bardzo myliłem się okazało się zaraz po przybyciu. Coś tam nie zadziałało jak trzeba i w tym surowym bunkrze było bardzo zimno. Wręcz lodowato bo chyba tylko około 9-10 stopni. Referaty wygłaszaliśmy w płaszczach i kurtkach do przemarzniętej publiczności. Po każdym odczycie robiliśmy nieplanowaną przerwę i organizator serwował gorąca herbatę. Wobec tego stanu rzeczy musiałem mocno skrócić moją prezentację i wzbogacić ją o elementy ruchowe. Wyszło to nawet fajnie i miałem wraz z tymi 40-stoma przemarzniętymi słuchaczami dobrą zabawę. I zapewne wszyscy zapamiętają ten odczyt na długo.
Ku memu wielkiemu zdziwieniu nikt nie opuścił imprezy przed końcem. Humory były niezłe i marzliśmy razem bardzo solidarnie. A ile żartów na temat zimna, lodu i pokrewnych tematów opowiadaliśmy sobie!

Ta konferencja bezpieczeństwa znana jest w branży pod nieoficjalną nazwą "góra lodowa"! ;)